Bu akşam yine hüzün çöktü gönlüme
Gece soğuk sadece sen varsın düşümde
Acılar hüsranlar yansımış yüzüme
Gözlerinde başlardı gece
Zaman kör bir bıçaktı
Bu kaçıncı sürgünüm yalnızlığıma
Gökyüzü bile sağır ve dilsizdi
Bütün sağnaklarını yağdırdı üstüme
Vurguna hazırım nasılsa
Her şey sanki pusuda
Anlatamadım sensizliğin cehennemini
Savruluyorum rüzgarda göçebe gibi
Şifresi çözülmemiş bir yalnızlık
Yine yağmur yine hasretin
Adını yazdım yüreğimin başına noktalarla
Baş başa kaldığım yalnızlığımda
Yüreğimden düşürmedim emanetini
Birden hatırladım tanışmamızı
Belki de gerçekleşmeyecek hayaller kurdum
Sol yanım acıdı Sözler anlamsız kaldı bu gece
Çıkar göğsümden hançerini
Kelimeler son bulsun tut yüreğinle ellerimi
Yıllar bize değil yüreğimiz yıllara hesap sorsun
Yastığımda kurudu gözyaşlarım
Güneş doğmuyor gök karanlık
Solmaya yüz tutmuş
Mahçup yağmurlarda ıslak gözlerim
Hasret denizlerinde hüsran fırtınaları koparken
Dudaklarımdan dökülen son sözlerim
Seni seviyorum yalnızlığımda
Serap evren