Med-cezir’le kaybettim güneşimi
Yetmedi mi gidişin
Ne vardı bu kadar yalnızlığa
Öksüz-yetim gibi koy vermeye
Alışmıştım ne de olsa
İyi gözlerine
Kötü kaderime
Ruhum yaralandı
Yaşarım sanmıştım
Yanılmışım

Her gece elime aldım ahizeyi
Ve hüzünlü yakarışlarla yerine bıraktım
Bir gece de olsa
Sesini duymak istedim
Saniyesine hazırdım
Bilmeseydim sebebini keşke
Öğrenmeye kalkmasaydım
Sessizce gitseydin koynumdan
Duymasaydım sevmediğini
Ve keşke
Silseydim her geceden
Her rüyanın satırlarından
Seni!!!

Yakamozu sildin denizlerden
Denizler suskun
Denizler çaresiz
Denizler aşk doluydu..
Fuzuli aşkın gözlerinden
Huzurun gönlünden
Yaşamın kıyısından
Ansızın geçtin,gittin!!

Özledim ne diyebilirim

Sabır mutluluk getirmez sevene,
Çılgınca sevene.
Terk eden bilmez
Sabır nedir?,
Sevmeden bilmez
Terk edilmeyi
Terk etmeyi bilir
Başına gelince de
Korkar,sızlanır,gizlenir
Anlamaz önceden yaptıklarını
Allah’ın Takdir-i İlahisini

Sevdim ne diyebilirim

Dünyam yıkılmaz sanırdım
Yıkıldı,bakışınla

Deniz dalgalanmaz sanırdım
Aldandım,adım atışınla

Güneş batmaz sanırdım
Yanıldım uzaklardan dokunuşlarınla

Bitti,dedin.
Sevmiyorum,dedin.
Gittin..

Ben YIKILDIM….

D.E.
22 Nisan 08