Gitme...
Bilmediğin ve emin olmadığın
Henüz yakinen tanımaya fırsat bulmadığın
Seni senden alan ve girdabında boğan zanna yakınlığın
Bilinçaltında karşılaştığın ve korkular yaşadığın, endişeye kapıldığın
Bilmek, anlamak, tanımak, öğrenmek için seni bahanelere kurban eden avuntuların
Ne aşktır, ne sevgidir, ne umuttur, ne kurtuluştur, ne beklentilerine cevap verecek muştudur

Can...
Varlık bir imkandır
Lakin ona ait olmak ahmaklıktır
Dünya derdine meftun olan öteye yabancıdır
Yoksa dünya ve nimetleri insan, kul olamak için sınavdır
İnsan ancak bilinci ve inancıyla umuda bel bağlayan nefes-i ihsandır
Farkındalık en yakına olan sadakat ve teslimiyette ki bağlılıktır, marifetsiz akıl muhtaçtır
Kalbin nazargah olmadıkça, ihlasa kanmadıkça, sahibe dost ve yaren olmadıkça ne haldedir
Aşk ve sevda vuslatın vecdi, ruhun şecaati, aklın fevki, vicdanın nezaketi, iradenin azimete olan yatkınlığıdır

İstikbal...
Elbette ki ahirettedir
Ruhun, aklın, vicdanın, iradenin öznesidir
Hak ve hakikatin, yaratılış farkının mizanıdır
Tek dünyaya tamah eden için inanılmayan gerçektir
Ruh ve akıl, vicdan ve irade verilmeden önce günahı kim bilirdi
İrade sahibi olduğunu anlasın diye ve ölümle yüzleşsin diye adem seçildi
Elbette cennette değil, cennet gibi bir yerdeydi, yoksa cennete iblis nasıl girecekti
Tövbe etmeyen şeytan Ademe nispet edendi, Adem ise zafiyetinin farkına vararak affı mağfiret diledi

Mustafa Cilasun