hani kendinle başbaşa kalırsın ya
sorgularsın yaşananları
fırtınalar kopar içinde
kalırsın ikilemlerde
acabalar kaplar yüreğini
anlarsın aşk tomurcuklarını
ve aşka dönüştüğünü
bilirsin mutlu olacağın
yoktur ve yakın değildir sana
anlamasına anlarsın da
toz konduramazsın yine de
oluşur içinde soru işaretleri
sevdiğini düşünürsün
içindeki çocuk cıvıl cıvıldır
bilsen de sevmediğini
açmıştır gönlünün kapısını ardına kadar
sormadan girmesini beklersin
davetsiz misafir gibi
bir merhaba demek çok mu zordu
gözümün nuru
seninle aşkınla
yitirdim aklımı kaybettim şuurumu
anladım kararlısın gitmeye ama
hadi hadi git gidebilirsen
arkanda gözü yaşlı
yaralı bir kalp bıraktın
aşkımızın sonrasında
enkazında kalanlarla yetineceksen
küllerinden belki de doğup
yeniden başka birini seveceksin
bana vermediğin sevgini
açmadığın yüreğinin
bir gün sen de hissedeceksin ezikliğini
arayacak gözlerin
ama bulamayacaksın yanında
sen her zaman yaptığını yapıyor susuyorsun
suskunlukların içinde kayboluyorsun
bir gün bedeninle değil
yüreğinle bana gelmek istersen
seni seviyorum diye haykırmak
gelirse içinden
bil ki gönül kapım açıktır sana
ağlama sakın sil göz yaşlarını dökme
bu cansız bedenimi gördüğünde
duymak istesem de duyamam sözlerini
ama şunu bilmeni isterim
seni bedenimde taşıdığım canımdan bile çok sevdim....





Refik
11.02.2017
İstanbul