Gönlümden gönlüne bağladığım bir ipti
Çâresizlik ipi.
Astım acılarımı üstüne bir bir.
Gözyaşlarımla yıkayıp,
Ateş gibi yanan âhlarımla,
Kahırlarımla kuruttum bir ömür...
Mandalladım sabırlarımla.
Topluyorum şimdi bir bir hepsini,
Katlayıp katlayıp istif ediyorum
Kalbimdeki kilitli sandığa.
Hepsini naftalinledim.
Acı da olsalar benim onlar,
Hep benimle yaşayacaklar.
Yokluyorum ara sıra, yerli yerindeler...

Yepyeni bir çekmece açtım kalbimin bir köşesine,
Umutları yerleştiriyorum, mis gibi tâze bahar kokan.
Düşüncelerim, bembeyaz çiçekler gibi lekesiz.
Onlara bir leke gelmesin diye itinâ ediyorum.
Elimden gelen hiç bir şeyi esirgemiyorum,
Sararmasınlar istiyorum.
Çocuk rüyâları, çocuk umutları gibi
Öyle lekesiz, öyle berrak ve temiz.
Ne ifâde ediyorsa çekmecem bana,
Naftalin kokan sandığım da öyle.
Hepsi benim, bana ait,
Vefâ duygularım onlar için...

Halenur Kor