Bir tomurcuk misali açıversin gönlümde
ışık getirsin hayatıma, renk getirsin
sessizce giriversin hayallerime
üzüldüğümde
gülüversin sevdalı bir bahar dalı gibi…

sarıp sevgisini rüzgarın kanatlarına
her gece bana göndersin
bulutlara erdirsin başımı…

bir mehtap gibi süzülüversin odama her gece
konuşsun benimle
yüreğimi ısıtsın
milyonlarca ümit versin ümitsiz kaldığımda
sevdirsin kendini vefalı bir yar gibi
ellerini tuttuğumda meydan okumalıyım tüm dünyaya..

ağladığımda ağlamalı
güldüğümde gülmeli
teselli versin tesellisiz kaldığımda
merhemi olsun yaralarımın her kanadığında…

izin vermemeli solmasına
bitmeyen bir sevgi
bir dostluk
bir tebessümle
kalbime ektiği çiçeği sulamalı her gün
sonra avuçlarıma güneşi de verip
titremeli üstüne şefkatli bir ana gibi…

Derken bir bakmışım ki,
o var her yerde
beynimde, ellerimde, yüreğimde
yediğim ekmekte, içtiğim suda, soluduğum havada…

bende çıkarıp kalbimi vereyim ona
sevinmeli bir çocuk gibi
öpüvermeli her akşam yanağımdan gözyaşlarımı
can dostu gibi...
bir şiir gibi gece gündüz yazayım yüreğime...

insan sevdiğini ya ölümüne sevmeli.. ya hiç sevmemeli...

Nuri Can