Sevda bahçemin tutsak çiçeği
Önce yüreğime aldım seni
Sonra çıkmayasın diye hapsettim
Kırık bir şarkısın dilimde
Hüzne bulama aşkla bakan gözlerini
Sevda beklemediğin misafirdir
Hiç ummadığın anda çıkar gelir
Çat kapı alır kalbindeki yerini
içinde sakladığın gizemlerin sahibi
Bir damla gözyaşıdır
Attığı ilk adım
Adı konmamış sevdalarda yaşadıkların
Aynaya her baktığında görürsün
Onunla nefes alırsın
Sırat köprüsünden geçerken incedir yolun
Nerede sonlanacağını bilmediğin
Bir yolculuğa çıkarsın
Hayatın bıraktığı izlerden usul usul
Benliğini kavuran hasrete dayanamazsın
Gözlerini kapatıp dalarsın ya uzaklara
İşte o zaman buharlaşır uçar umutların
Gökyüzü icabet eder aşk davetine
Ay yol gösterir yıldızlar aydınlatır evreni
Artık vuslat zamanıdır
Aşka susamış iki yürek kucaklaşır
Yılların hasreti dudaklarda sonlanır
Gözyaşların kendi mecrasında yol alır
Atmak ister üzerinden ağır yüklerini
Yolculuğunun anlamını keşfeder gözyaşı
Açmaya başlar zincirleri yavaşça
Hasreti serbest bırakır önce
Özlem biter aşk dile gelir
Gözyaşı kararsızdır yanağından süzülmeye
O kadar derine yerleşmiştir ki aşk
Birden ürperir
Ölüm yakışır mı sevmeye dersin
Yürek son kez seslenir
Yalan sevdalardan birisin sen de
Gerçek olsaydın keşke ...





Refik
06 . 02 . 2017
İstanbul