3
Yorum
6
Beğeni
5,0
Puan
892
Okunma
Kızıl yeleli güneş, kambur dağları aştı,
Bir bulut ufuklardan, adım adım yaklaştı.
Kırlangıçlar belirdi, bakır göklerde önce,
Dağların kıyısına gölgeler dökülünce.
Sonra yığın yığın, suyu çekilmiş evler,
Perdelerini astı, hayata birer birer.
Kükredi bir sessizlik, şen şakrak sokaklara,
Korkutan bu sessizlik, içimde derin yara.
Islık çalmayan rüzgar, uykuya varan dallar,
Gözlerim uzaklarda sevdiğim bir yüz arar.
Kapı, duvar yabancı, pencereler yabancı,
Ağır hasret dumanı, çöküyor acı acı.
Ne bir kadeh arkadaş, ne bir hayal bu akşam,
Doldurur sevgiliden kalan boşluğu akşam..
İbrahim Vedat Çarpar
5.0
100% (6)
Cevap Yaz