Hicranın...
Sessiz rıhtımlarında
Yorgun umutlarımı bir bir anıyorum
Akidem de oluşan ve bilinçaltıma uzanan hezeyana üzülüyorum
Kimseyi itham etmek için aranmıyorum, cehaletime güvendiğim için acınıyorum
Zannetmekle, rivayeti araştırmadan itibar etmenin yaptığı tahribatı düşündükçe hayıflanıyorum
Saflığı ve samimiyeti, güven ve teslimiyeti bu kadar nedensiz harcamanın kederinin gamıyla anbean ağırlaşıyorum

Acaba...
Neden bir insan
Cehaletin, asabiyetin kurbanı olur
Varlığa ve nefsine ait olmak için yol alır
Merak, gayret ve sabır varken taklide sarılır
Rivayet ve içi boş hurafeleri kurtuluşu için çare sanır
Cahil kim olursa olsun ümmi değildir, ümmilik anneye aidiyet demektir
Zannederek, beşeri zafiyetlere itibar ederek, ön yargılarına güvenerek insan olunamayacağını bilmekten kaçınır
İnsan akıl ve irade sahibidir, ancak marifet ve irfanla hakka kul olabilmenin gayretiyle beşer veya sürüden farklıdır

Mustafa Cilasun