İnsan...
Kur’ana ne kadar yabancıysa
Ruhuna, aklına, vicdanına ve iradesine de yabancıdır
İnsan Kur’ana adanmış ve onu hakkıyla anlamaya boyanmış sa irfandır
Mükemmel olmak için, varlığa ait olmak için, eneye sahip çıkmak için değil
En yakına ve yaratana zafiyet ve gaflete rağmen kul olmak, hayatı okumak, şahitlik yaptığımız ayetleri anlamak adına imkandır
Efendimizin misyonu ve hakikatine rağmen onu kutsamak, ona ait olmayan rivayetlerle insanları kandırmak ne büyük iftira ve inançtır
Kızı Fatımaya son demlerinde söylediği ve kendini kurtarmak için Kur’ana adanması gerektiği ve asılsız beklentilere girmemesi gerektiği ikazı açıktır

İmam Şafii...
Şecaat ehli bir alimdi
İmam malikinin taraftarlarının garipliğini işitti
Malikinin takkesini kutsayarak yağmur duasına çıkmayı eleştirdi
Bu eleştiriye kızan malikinin has öğrencisi imamı Şafiyi döverek perişan etti
Ve bu darp yüzünden iyileşemeyen İmamı Şafii bir hakikat üzerine ziyan edildi
Garip olan şu ki, aynı asabiyet ve taklit kutsamaları imamı Şafiinin talebeleri bizzat icra etti
İnsan cehalet ve asabiyetle, ritüellere itibar ederek cennet ve kurtuluş heveslerine kapılıyor ve zavallı insanları kandırıyorlar
Ve bu sayede taraftar elde ederek, akıl ve irade kabiliyetlerini kendilerine teslim etmeleri ve sürü gibi güdülmeleri şartı getiriliyor yoksa dışlanıyor

Mustafa Cilasun