Daha dün gibi hatırlıyorum anılarımı.
Anamın lavaşıma sürdüğü tereyağı , pekmezi.
Daha dün gibi hatırlıyorum sıcak ve mis kokulu.
Anılar yine canlandı gözümde bir bir.
Şimdi bakıyorum da nemli gözlerle, hiç yaşanmamış gibi,
Irak kaldım anılara eşe, dosta ve hayata,
Mahzun kaldım dostsuz, üzgün ve bir başıma.
Daha dün gibi yaşıyorum sanki hayatı.
Anılar annemin sıcak sevgisi ile yüreğimde.
Nereye kayboldu bilmem ki şimdi nerede o yıllar.

Şeker tozunu, tereyağı sürdüğüm lavaş ekmeğime serperdi.
İnceden inceye nazlı yar gibi salınırdı dürümüm.
İnce belli maşrapamda ayranım ve soğuk.
Razıyım şimdi yaşlı gözlerle baktığım, düşlediğim anılara.

Daha dün gibi hatırlıyorum anılarımı cıvıl cıvıl.
Oysa el uzatsam tutabileceğimi hayal ettiğim anılar.
Sıyrılıverip kaybolmuş, tarihin tozlu yaprakları arasında.
Tutunabilecek ne mecalim nede yaslanacak ağacım var.
Lanet olsun bir baktım da gümüş çerçeveli aynalara.
Anılar aynalarda kalmış güzel ve taze.
Rahat yüzü yok bana düşlerimde kaybettim anılarımı.
Issız kuytu bir köşede nazlı bir baharım vardı.
Nasıl ulaşırım bilmem ki
Ağrılar çökmüş yüreğime, sızlatıyor içimi usul usul. 
31.01.2017 Muammer KARS