Gözlerim sağanak...
Acılar yol belirlemiş
Defterim sığınak...
Hüzünlerimi izlemiş

Zamanlar benle misillenmiş
Geceler acıyla sürüklenmiş
Bu hayatın zorluğundan
Acı katığı yaşla çözümlenmiş

Yağmur ıslat beni, arındır
Tek bir damlan içinde barındır
Yağmur, vuslat ol düş üzerime
Yangını dindirecek şey adındır

Şehrimin her zerresine binlerce damla
Kalbimin odalarında yüzlerce camla
Sırtımın üzerinde onlarca gamla
Tek başıma baş edemiyorum bir anla

Yalan yanlış sevdalarla kirlenmişim
Ben sevginin saflığıyla ilimlenmişim
Yüreğimdeki sevgi birikintesinden
Varlığımla aşkın yoluna kilitlenmişim

Gözlerimin ferinde akan sağanak
Denk mi toprağa düşen sulara
Yok kalbimin koruyacak sığınak
Geçmişim içimde koca bir yığınak

Ellerim cebimde yol almışım
Bulutlar ağlamış, ıslanmışım
Ben korunacak yuva ararken
Bir barakadan bile dışlanmışım

Sokağın parke taşlarına düşen damlaların
Giderek düzensiz yükseltiyor ritmi
Bunlara eşlik eden kalp ve damarları
Boşaltıyor ağır ağır gözümün kanallarını

Yağ yağmur...
Yağ ki aksın bu gözümdeki yaşlar
Belki içime gelirde diner yangınlar
Biter bu meşaketli, acılı sancılar

Yağ ki, temizle gönlümün kirini
Kalbimi pakla, ruhumu ise akla
Getir gönlüme ben gibi birini
Akan gözyaşlarımı tek tek sakla