Merhaba içim.
Uyuyor muydun ?
Kusura bakma uzun gecelerdir kaçıyorum senden.
Anlıyorum yoruldun sende kovalamaktan.
Uyu, mutlu uyu içim,
Ben mutlu uyuyamıyorum hala.
Ben uyuyamıyorum hala.
Ben benim hala.
Hiç değişmedim sende farketmişsindir.
Neden değişecekmişim ki ?
Değiş artık demiştin son buluşmamızda,
Unut artık demiştin,
Yalnız değilsin demiştin,
Artık beni dinle demiştin..
Ben seni hiç dinlemedim be içim.
Sende biliyorsun zaten,
Benden adam olmaz.
Benden aşık olmaz,
Bende doğru olmaz,
Ben yaşadıkça sende huzur olmaz.
Daralıyor musun eskisi gibi?
Seni çok daraltırdım,
Çok hakkın var be bende içim.
Sen bile sevmiyorsun beni,
Kendini sevemeyecek bir bataklığım bu gece.
Uyansan da beni sevsen olmaz mı içim?
İhtiyacım var buna,
En azından biri tarafından gerçekten sevilmeye.
Ne ara bu kadar umutsuz oldum?
Hatırlar mısın her gece hayal kurarak yatardım,
Şimdilerde araftan rüyalara dalıyorum.
Kendimde kayboldum be içim.
Kendi çıkmazımda kayboldum.
Güneş doğuyor penceremden.
Herkese doğuyor da bir bana doğmuyor sanki.
Uyansana içim, hareket et.
Göçtün mü yoksa ufukların ardına?
Sende gidersen yapayalnız kalırım,
Beni bırakacak mısın bu uçsuz yalınlığa?