senin yoksul kalbine,
kalbimin gücü yetmiyor.
kuytu köşelerde,ağlıyor gözlerim.
cesaretimi toplayıpda;
mutluluğu arayan benim.
seninle tutsak,bu can seninle yarım.
birlikte et ve kemik olmaktı,
benim inadım,benim belkilerim.
sen benim kalbimde kalıcı hasar,
geceler boyunca beni hederedensin.
kahreden şarkıları dinliyorum şimdi ben.
yaralarımı sarıyorum,pişmanlık her yanım.
geçerken içimden tatlı intikamlarım.
yıkıl karşımdan,kaybol gözlerimden.
here nefes alışımda yıkılmış dizlerim.
yağmur olmuş,gözyaşım,tarifsiz acılarım.
ne dön diyorum sana ,nede medet umuyorum.
unutmak gerek ama unutamıyorum.
bu şehirde bir kadın ağlıyor diyorum.
dönüpde arkada,bir bakmıyorsun.
bunlar sana son sözlerim.
aşkımdan arta kalan mazimi yazıyorum.
dört mevsim masumca yürüyorum.
yüzümde haklı gururum,
gözümdeyse hiçkimsem.,
gidiyorum bu şehrin panayırından.
kurtuldum senin yarım öykünden.
bu şehrin sensiz,bensiz sokaklarından.
çarpık suçlarına bakıyorum.
umurumda değilsin şarkısını,
bende senin gibi dinliyorum.
sonra bir yollara bakıyorum,
birde gemisiz rıhtımlara.
son defa bir güneşin rengine,
birde gökyüzüne,kahroluyorum.
seni çiziyorum,yanıyor ellerim.
sanada geliyormu?hıçkırıklarım.
ben son kez yazıyorum,bu yoksul aşkımı.
yağmur bile siliyor seni dudaklarımdan.
bu şehirde bir kadın,bir erkek ağlıyor.
aşkına yenik,onuruna düşkün.
yalnızlığına sığınan,gideni seven.
aklındaysa söylemediği bir söz rehin.
gitme demeyen bir kadın,bir erkek ağlıyor.