Ne diye anlatıyorum ki sana,
Kulakların sağır işitmezsin.
Gözün kör görmezsin.
Merhamet nedir bilmezsin.
Başında ki bunca derdi,
Açan bendim bile demezsin.

Ne diye gel diyorum ki sana,
Davetime uymazsın.
Feryadımı duymazsın.
Halimi hatırımı desen sormazsın.
Gece rüyan da görsen,
Hayra bile yormazsın.

Umurunda mı sanki,
Ne hale gelmişim.
Umurunda mı,
Seni nasıl sevmişim.
Nasıl alev alıp yanmışım,
Yakan bendim bile demezsin.

Gecelerim uykusuz,
Gündüzler desen tatsız tuzsuz.
Güya yaşıyorum ama,
Bedenim cansız,
Yüreğim ruhsuz.
Bu hale koyan,
Bendim bile demezsin.

Nasıl bir kördüğümdü,
Beni böyle bağladın.
İlmiği boynuma geçirip,
Sonra sımsıkı doladın.
Yetmedi dağlardan,
Taşlardan yuvarladın,
Bunu yapan,
Bendim bile demezsin.
*
Ah sevgili ah,
Ne diye sana kızıyorum ki,
Oysa sen bir gün bile,
Bana ümit vermedin.
Seven ben,
Kendi ayağıyla gelen bendim.
Yanan ben,
Bile isteye ateşe giren bendim.
Sen hiç,
Beni sev demedin ki.
Benden hiç,
Kalbimi istemedin ki.
O gönlü sana veren de,
Senden gönlünü isteyen de bendim.

Celal BAHAR