Derdim yetmezmiş gibi yeni dertler ekledin,
Beni kedere boğdun sen neşeyle dol artık.
Yanlışta ısrar ettin beni de sürükledin,
Çıkmaz sokağa geldik, bak tükendi yol artık.

İşkenceye dönüştü, sitemlerin, nazların,
Ruhumu okşamıyor, kurşun gibi sözlerin,
Anlamını yitirdi, gülüşlerin gözlerin,
Bu gömlek bu kalıba, iki beden bol artık.

Sevda yükü ağırdır, çilesiz yürütülmez,
İhanetin kirleri kolayca arıtılmaz,
Dünkü güneşle bu gün çamaşır kurutulmaz,
Ne halimi sor benim ne yüzüme gül artık.

Sahte gülüşlerine inandı kandı gönlüm,
Düştü kor ateşlere nasıl da yandı gönlüm,
Nereden sevdim seni virana döndü gönlüm,
Evvel gülistan idi, bak kupkuru çöl artık.

Umudumu neşemi çalan sen değil misin,
Toz pembe düşlerimi bölen sen değil misin,
Bağrımda beslediğim yılan sen değil misin.
Kıymetimi bilmedin, git haddini bil artık.

İsmail GÜL 02 / 01 / 2017