Türkülerle ağladım
Türkülerle güldüm
Ölürsem bir gün
Türkülere gömün beni
Türkülerdir anayurdum...


Sevdam bülbülün avazı
Karacaoğlan’ın Elif’i
Köroğlu’nun Ayvaz’ı
Turnalarla katar katar
Allısı tellisi
Otuzu, kırkı, ellisi
Söğütlerle salkım saçak
Türkü türkü güzellerin
Sırma saçlı, ince bellisi...


Hasretim gül dalında gonca
Dağ yolunda sarı çiçek
Milyonların içinde tek
Dört yapraklı yonca;
O şans bana vurdu,
Yirmi bir yıl önce
Denizli’de buldum
Dört yapraklı yoncayı
Ay’nı ay’ın içinde
Bir güney ilinde karşıladım
Kapımda gül goncayı...


Kumluca Beşikçi köyünde
Dilek tutup, yol üstünde
İplik bağlamıştım
’Yaprağını Dökmeyen
Çınar Ağacı’na;
Ne dilediysem o oldu...


Ne yüzüne bakmaya doyabildim
Ne el sürüp yakmaya kıyabildim
"Güneş oldum, yaktı ferin"
Dört yapraklı yonca gülümü ben
Yüreğimin en derin en sıcak
En içli yerinden
Türkülere koyabildim ancak...
..
Biriciğim, gonca gülüm
Arasında onca gülün
Dört yapraklı yonca gülüm;
Dedim durdum
Vurdum sazın teline
Ay Güzelim, Sevda Selim
Teller senin
Türküler benim anayurdum
Ölürsem bir gün
Türkülerimle gömün beni...


Bir çingene çaldı seni
Yüreğimden aldı seni
Denizlere saldım seni
Böyle bitti bir sevgi...




Şaban AKTAŞ
13.01.2017






Fotoğraf: Şaban AKTAŞ
Dört Yapraklı Yonca
Bulan: Şaban AKTAŞ
1995 - DENİZLİ