Öylece gittin
Mavi’nin gidişiydi
Çok bildikti gidişin
Keşke giderken
Benden de gitseydin
Yıkıldı tüm duvarlarım
Açıldı köşeleri kalbimin
Söndü ışıkları içimin
Sana dair ne varsa ,yerle bir oldu
Çaldın güneşimi
Yer gök simsiyahtı
Sessizce yaktım ağıtlarımı
Kırmızıydı bestelediğim türküler
Artık ıslık çalamıyorum mor sevdama
Ben seni uçurumlarına atıyorum
En derin intihar’ların
Sen tırmanıyorsun
Benim katil düşüncelerime bir neden olmak için
Sen bende ki hiç bir duygunun nedeni değildin
Aslında
Bende ki ilhamdan olmuştun
Sen
İmkansız bir resimdi benimkisi
Karışımla olan herşey birgün ayrışırdı
İşte
Renkler oynuyordu rollerini
Mavi rengi ,pembe renkle karıştırmıştım
Sonrası mı
Mora dönüşmüştü herşey
Zavallı Mor SEVDAM
Ben astım Mavi ’yi ğöğe
Ektim bulut’a
Üfledim Rüzgarlara
Estikçe sen
Mavi , mavi
Ben zaten
Pembe ufuklarda
Açtım tüm yelkenlerimi
İçimde ki gemilerimin
Binlerce fersah yol katedeciğim
Yine sevgiye dair
Ben olmayan
İçinde renklerle
Yalnız yağmurlarımda ıslanacağım