(Tebessüm) Tebessüm, en içten selamdır.

(Empati) Empati, sorunu kaynağında çözer.

(Sade yaşam) İsterim dünyada, sade bir yaşam;
İsterim, ötede sonsuz ihtişam!..

(Kavga) Birbirini anlamak istemeyen insanlar, çözümü kavgada ararlar.

(Doğru yöntem) Doğru yöntem, doğru sonuca ulaştırır.

(Başarı ve başağrısı) Başağrısız başarı olmaz.

(Siyasetçinin vicdanı) Siyasetçinin vicdanı, adaleti ile ölçülür.

(Gerçek ve yalan) Gerçek olan yalanlar yoktur; yalan yapılan gerçekler vardır.

(Bildiklerim) Bilmediklerim, en iyi bildiklerimdir.

(En doğrusu) Doğruyu, doğru yer ve zamanda söylemek en doğrusudur.

(Edepli siyaset) Evrensel ilkelere göre siyaset yapmaya edepli siyaset denir.

(Kalp temizliği) Kalp temizliği, iyi niyetin tescilli halidir.

(İnsanoğlunun gücü) İnsanoğlunun bir nefeslik iktidarı, bir virüslük gücü vardır.

(Hürmet beklemek) Özellikle hürmet beklemek, hürmetsizliğe sebep olur.

(Alçak gönüllülük ve adalet) Kibir ile adaletsizlik; alçakgönüllülük ile adaletlilik arasında doğru orantı vardır.

(Doğum ve ölüm startı) Doğduğumuz gün, aynı zamanda öleceğimiz günün de startını vermiş oluyoruz.

(Akıllı cahil) En akıllı cahil, en çok susandır.

(Hırs ve akıl) Hırs, akıl ile vicdan arasındaki bağı koparır.

(Delilik) Delilik, aklın fonksiyonunu kaybetmesidir.

(Sigorta) Ömrün garantisi akıl, hayatın sigortası bilgidir.

(Kin) İçinde”kine” karşı dikkatli ol!

(Sanatın dili) Sanatın dili sevgidir.

(Millet) Birbirine saygı duyan insanların oluşturduğu topluluğa “millet” denir.
Bir arada anlaşarak yaşayabilme başarısı gösteren insanlar topluluğuna “millet” denir.

(Sanatçı) Sanatçıyı diğer insanlardan ayıran en büyük özelliği; duygularını, somutlaştırabilme yeteneğidir.

(Tebessüm ve mutluluk) Aynı anda hem mutlu olmak hem de mutlu etmek mümkündür. Hem de herhangi bir bedel ödemeden. Nasıl mı? Tebessüm ederek…

(Dünya nimetleri…) Dünya nimetlerinden en iyi şekilde istifade etmek istiyorum. Ama kendi kazancımla!..

(Bencillik ve adaletsizlik) Adaletsizliğin temelinde bencillik vardır.

(Hep kendini düşünmek…) Hep kendini düşünene bir insanın, başkalarını düşünmeye vakti olmaz.

(Kendini öven insan) Kendini öven insan, içinde bal olmayan kavanoza benzer.

(Okumak) Eğer okumasaydım, cahilliği bilemezdim.

(Umut) Umut; dün vardı, bugün vardır, yarın da hep olacak;
Umudunu koruyan, umduğunu bulacak!

(İnsanoğlu ve saraylar…) İnsanoğluna yakışan; saraylarda yaşamak değil, dünyayı saraylar gibi yapmaktır.

(Plan defteri) Başarılı insanların, “yapılacak işler plan defteri”nde boş sayfa olmaz.

(İdealist insan) İdealist insan, hırslı değildir; ama, mükemmele ulaşmak için hep çalışır.

(Gerçek ömür) Gerçek ömür; boşa harcanan zamanın düşülmesinden geriye kalan kısımdır.

(Fırsatlar) İyi değerlendirmediğimiz fırsatlar, ömrümüzün toplamına negatif olarak yansır.

(Öfke) Öfke, aklı kör, vicdanı sağır yapar.

(Pişmanlıkların nedeni) Bugün yaşanılan pişmanlıkların nedeni, geçmişte bilinçsizce yapılan davranışların sonucudur.

(Kötülük ve iyilik) Kötülüğün nedeni değil; iyiliğin sonucu ol!..

(Kardeşlik) Esasında insanlar kardeşidir. Bu düşüncenin kabul görmediği yerde, “insan insanın kurdu” olabilir.

(Bana dokunmayan yılan…) Bugün, “bana dokunmayan yılan bin yıl yaşasın” diyen kişinin, yarın onlarca yılan tarafından ısırılma ihtimali vardır.

(Vicdan) Vicdan, nefsin esiri olmadığı sürece yanlış karar vermez.

(Sevginin dili) Sevginin, barışın ve kardeşliğin dilinden anlayanlar; her dilden söylenen şarkıları dinlerler; dinlemeseler bile, dinleyenlere saygı gösterirler.
(Gerçek bilen) Gerçekten bilenlerden, “biliyorum!” diyene rastlamadım.

(Konuşulan dil) Önemli olan; konuşulan dil değil, kullanılan kelimelerdir.

(İnsanlara tepeden bakmak…) İnsanlara tepeden bakanlar, öylece bakmaya devam ederlerse, tepeden düşme ihtimalleri yüksektir!..