Mahmur gözlerimi ovuyorum yine,
Bir hayale saplanmış bakışlarım.
Öteden gelen vuslat sesine,
Sevinçle karışık biraz ağlarım.


Ruhumda duman içimde bir yağmur,
Şakırtılar boşluğunda akar giderim.
Benliğim dergahında yoğrulmuş hamur,
Karanlıkta mum gibi erir biterim.


Vuslat bir uzun hasretin adı,
Çölde bir kaktüs olur beklerim.
Gönlümün senden budur muradı,
Bülbül olur gök kubbende inlerim.


Derdimi yazdım erişilmez dağlara,
Güneş vursun yakıp eritsin diye.
Bir sel gibi akıttım ummanlara,
Boğulsun içinde kaybolsun diye.


Sönerse kandilim aydınlat beni,
Aydınlat ki gecene yıldız olurum.
Serapla karışık görürsen beni,
Bil ki rüyana bir düş olurum.


Gelirsin yüklendiğim ızdırap diner,
Bütün bir dünya benimdir derim.
Gelirsin rüzgarınla ateşim söner,
Açar bu gönlümü önüne sererim.


Bu hasret bu hasret başaklara bezenmiş,
Bu hasret bu hasret boy salmış vücudumda.
Her gün bir başka renge belenmiş,
Tanınmaz bir hal ile durur karşımda.


Arz-ı halim ayan gözlerim fersiz,
Arar dört bir yanda seni sorarım.
Dayandım üç-beş nefes bırakma sensiz,
N’olur sorma artık budur kararım...