Çalma kapımı kırıktır.
Sağolasın gülerek gelip gürleyerek kaçan.
Sen hiç gittin mi çok sevilirken?
Sesini alışmış birine sustun mu hiç?
Seni ezbere bilen birine unut beni dedin mi hiç ?
Gerekçe dahi göstermeden defolup giderek,
kapanması mümkün olmayan defolar bıraktın mı ardından?

Biz her şeyi öylesine yitirdik ki,Bir daha dönmemecesine.
Belki de her şey geçmişte kaldı.
Bir daha yaşanamayacak olan o şey.
Biz işte onu yitirdik,her şey boşlukta şimdi.

Konuşsam dilim yanar ,sussam kalbim.
Önce duruyorum, sonra susuyorum.
İçimde çıkan lafların etrafı yangın yerine
çevireceğini düşününce kilit vuruyorum dilime.

Yan diyorum içime! Sadece sen yan! O mutlu olsun.
Dayan gönlüm diyorum.Dayan
Rabbim sevdiğine verir keder.
Kasnakta sabırla işlenen nakışa bir bak ?
Altı karmakarışıktır, üstünde çiçek bahçesi.
Dayan gönlüm!