GÖTÜRÜN DOĞDUĞUM TOPRAKLARA

Ne ben gurbeti sevdim ne gurbet beni
Götürün beni doğduğum topraklara
Orada mutlu olurum her şey başlar yeni
Götürün beni doğduğum topraklara

Her şeyi yabancı bulamazsın yerli
Sebzesi hormonlu havası zehirli
Ekmeğinde tat yok suları kirli
Götürün beni doğduğum topraklara

Hiç kimse değildir halinden razı
Güneşi yakar dondurur kışın ayazı
Koca bir ömür tükettik kaldı çok azı
Götürün beni doğduğum topraklara

Azrail gelip canı tenden çekmeden
Şeytan dağlarına duman çökmeden
Yedisu ovasında şafak sökmeden
Götürün beni doğduğum topraklara

Doğduğum o köy burnumda tüter
Burada gün gelir günden beter
Yeter bu kadar çektiğim ayrılık yeter
Götürün beni doğduğum topraklara

Belki vadem dolar orada ölürüm
Kendi toprağımda rahat uyurum
Hasretiyim o günleri bekler dururum
Götürün beni doğduğum topraklara

Hasreti (Filat YAZICI)