Durun artık içimi yakan fırtınalar
Çekilin üzerime çöken karanlıklar
Gidin sukunet denizinde bir arının
Her anışımda ismini yanıyor dudaklarım
Elimde bir gülü bir de seni koklarım
Yokluğunda zaman geçmek bilmeyen hastalık gibi
Dön bir tanem dermanım ol
Kolaydır hakkında konuşmak tanımayınca seni
Gökyüzünden akan bir nursun yüreğimde
Cemre gibi düş kal gözlerimde
Ey gönülde hasretleri eskittiğim sevdiğim
Tövbelerim bile yok artık yanımdasın sen
Gömdüm isyanımı zemzem çukurlarına
Gece dingin hasretinden karalar bağladı
Ay şahidim oldu yıldızlara sarıldı
Bitsin ayrılıklar dinsin diye bu yürek sancısı
Çöl geceleri gibi yandı bağrım adınla
Esen bir meltem gibiydin yaklaşan endamınla
Söyle güzeller güzeli
Biz seninle hangi yalansız rüyadan uyanalım
Sensin beni hayata bağlayan
Ölümle yaşam arası çizgim olan
Tek yaşam kaynağımsın
Dökemiyorum içimi kimselere
Sana ait ne varsa verdim uçan yele
Rüzgarlar oldu şahidim
Zor da olsa alışırım yokluğuna
Yüreğimde küle dönüşür
Sönmeye yüz tutan ateşim
Bazen suskunlukların adıdır sevda
Bazen de küçük bir sır
Hasretinden zaman geçmez
Olur sanki bir asır ...


Refik
08 . 01 . 2017
İstanbul