Anıların kar topluyor inceden inceden,
Bir yorgan gibi geçmişimin üstüne.
Unutuş değil bu,sızlatıyor sensizliği içimde.

Tuhaf şey, bir insan nasıl değişiyor bu kadar.
Senden öncesi öyle uzak ki anılar bile yok sanki.
Geldin kalbime oturdun ve hayatımı böldün bir milat gibi.

Biz hep açık konuştuk seninle.
İyiye iyi, güzele güzel dedik
Gökyüzünden maviydi sözlerimiz.
Şiirlerde yalan söylemezdik,
Umutlarımız da, hayallerimizde de yalancı değildik.

Biz su kadar berrak ve temiz dik.
Gözlerimize bakamayan iki utangaç.
Konuşurken sesimiz titrek yüzümüz kızarırdı.
Birbirimize çobanlık, yağmur damlasıydık
Sıcaklarda bulut gölgesiydik.

Şimdi yıllar seller gibi aktı gitti. Ben kaldım.
Bulutlar uçtu gökyüzünden.
Rüzgarlar darmadağın etti.
Ne gönül bahçemde acı var, ne yüzümde.

Şimdi bir duruşum var hani susmakla söylemek arası.
Bir gider bir gelir sessiz denizlerde dalga gibi.
Kalmış yüreğimin teknesi kıyısız gibi.
Gözlerimle dilimin köprüleri yıkıldığın dandır suskunluğum artık.

Nerden bilebilirdim, Rüzgarın kuvvetli esip savuracağını.
Nerden bilebilirdim,Yaşamanın güzelliği kadar hoyratlığını, bezginliğini...
Nerden biledilirdim, Sevginin sıcaklığı kadar soğuk olduğunu.

Çekip gitmek bu kadar kolay mıydı?
Kolay mıydı içindeki sevgini öldürmek ?
Gerçek gerçekten yakın her bir sevgin olsaydı.
Bırak gitmeyi adım dahi atmaya korkar dın.

İnsan acılarıyla tecrübe edinir miş:
Gidenlerden de ihaneti öğrenirmiş.
Şimdi tek bir duam var:
İyi ki var dediklerim yanımda.
Keşke olsaydı dediklerim içimde.
Hiç olmasaydı dediklerim aklımda.
Hep olsa dediklerim kalbimde...-Bu bana yeter çok ŞÜKÜR..

07/01/2017 karlı bir gün..f.k.