BUĞULU CAMLARA YAZDIM ADINI-551
551- OZAN GURBETCİ-MEHMET DAĞAL

DARILDIM

Neleri bekledim, gör neyi buldum
Bitmeden gençliğim, ihtiyar oldum
Ey yüce Allah’ım, ben dertli kuldum
Canımı acıtan, dile darıldım

Felek kementini, atmış boynuma
Ben soğuk gurbeti, aldım koynuma
Hasreti işledi, her gün beynime
Tutup çıkartmayan, ele darıldım

Al, yeşil renkleri, çok hoş duruyor
Yansıyor camlardan, göze vuruyor
Ben değil de şimdi, eller sarıyor
Kolun sarmadığı, bele darıldım

Unutmaz yüreğim, candan dostları
Can diyenin asla, olmaz kastları
Nasıl dinlemem ben, hicaz, rastları
Bir selam vermeyen, kula darıldım

Gurbetçi’m gelmişiz, yolun sonuna
Yaban çare olmaz, bil dermanına
Sen de boyun eğdin, Hâk fermanına
Gönlümde açmayan güle, darıldım

Mehmet Dağal-Ozan Gurbetçi


OZAN GURBETÇİ-MEHMET DAĞAL

*

Gerçek adı Mehmet Dağal olan, Ozan Gurbetçi 1954 yılında Denizli İl’inin, Bekilli İlçesi’nin Kutlubey mahallesinde dünyaya geldi. İlkokulu köyünde okuyan Ozan, ilkokulu bitirdikten sonra babası ile birlikte Almaya’ ya gitti. Orta Öğretimini orada tamamlayan Mehmet Dağal, Endüstri Meslek Lisesinden sonra Mercedes firmasında işçi olarak çalışmaya başladı. Sporu da çok seven Dağal, Almanya’nın bir ilçe takımında, futbol da oynadı.
Saza ilgisi daha okul yıllarında başladı. Bir çok ünlü sanatçı ve ozanlarla programlar yaptı. Türkiye’ye döndükten sonra, bir çok festival ve organizasyonlara katıldı. Denizli İl merkezinde yaşayan Ozan gurbetçi
Kendine özgü sesi ve tavrıyla gönüllere taht kurdu. Kendi eserlerinden oluşan birçok bestesi bulunmaktadır.
Benimde yakınen tanıdığım ve hemşerim olan Mehmet dağalın şiir kitapları da bulunmaktadır. Evli ve bir kızı ile bir oğlu olan ozan iki çocuk babasıdır.

DARILDIM

Nasıl da sevdim ben, cananım seni
Saçların okşayan, yele darıldım
Beterin beteri, vardır ya hani
Gözlerimden inen, sele darıldım

Ela gözleriyle, aşk ile bakan
Saçına her türden çiçekler takan
Aslı’nın saçından, Keremi yakan
Sevda ateşine, küle darıldım

Aşk ile sevdayı, onda tattığım
Hasret denizine, göle battığım
Tutunayım diye, el uzattığım
Tutunca kırılan, dala darıldım

Yine bir figan var, bülbül sesinde
Kayboldum cananın hoş nefesinde
Üşümesin diye, kır kahvesinde
Omzuna koyduğum şala darıldım

Bir sevda uğruna, kaç güneş battı
Kaç gönül ayrılık ve acı tattı
Leyla’nın aşkına, Kaysı ne etti
Onu Mecnun eden, çöle darıldım

Uzansam kıyın da, boylu boyunca
Kahroldum yâr, gittiğini, duyunca
Sularına, dalamadım, doyunca
Sunamı ağlatan, göle darıldım

Bilemedim canan, bizlere n’oldu
Gülizar içinde, bak goncam soldu
Mızrap değdiğinde inlemez oldu
Lüzumsuz elinde, tele darıldım

Sadık DAĞDEVİREN
Aşık LÜZUMSUZ