sebebim oldun yıkılışımın
söyle şimdi mutlu musun
artık uzaktan bakacağım sana
unutacağım bendeki seni
bilmiyorum becerebilir miyim
kırıldı bir kere yüreğim isyanlarda
"sevme yanarsın"demiştim
"dinlemedin sevdin"diyor
sevmiştim
bu kaçıncı yıkılış bu kaçıncı aldanış
vazgeçemedim
ne senden ne de sevginden

ettiğinde son vedada
dökülmüştü gözlerimden bir kaç damla yaş
fark etmeden istemeden
gidiyorum deseydin önceden
incinmezdim belki de gitmenden
oldu yokluğum senin elinden
arkamdan hançerlenmişçesine
oysa ne de çok sevmiştim seni
taparcasına
çağırsaydın deseydin gel
olurdum bir nefeste yanında
saçının bir teline verirdim ömrümü
istemedin

yoksun şimdi çok uzaklardasın
her yanım hüzün hüsran
sensizliğimde geçmiyor zaman
kederdeyim
ömür törpümsün içimi oyarcasına
nefessiz bıraktın boğarcasına
yanılan yenilen hep kırılan olsam da ben
olmadı isyanım sana

yokluğunda sevdim olmadım pişman
her aklıma geldiğinde düşündüğümde seni
maziye bakıp bulurum teselli
varlığımda da sen yokluğun da sendim
olmadı bir tanem olamadık biz
gitsen de unutma beni emi
bırak yüreğin ben de kalsın
alev gibi yanıyor bedenim
titriyor yüreğim
zemheride yaz ağustosta ayaz gibi
üşüyorum

şimdi
hiç bir şey mutlu etmedi beni
seni düşünmenin huzurundayım...





Refik
31 12 .2016
İstanbul