ne gök mavi
ne başak sarı
matemin rengi siyaha bulanmış bütün renkler
güneş balçıkla sıvanmazdı hani..
kardelenlerin cesareti yok
kara gömmüşler kafalarını hepten
ağaçlar utanıyor çiçek açmaktan
çekilen acılara nispet olur diye...
ah çocuklar
ah
hangi birini söyleyim
hangi birini anlatayım onlarla ilgili
ay parçası çehrelerinin üzerine
gölgesi düşmüş cehennem zebanilerinin
oyunlarına katılmaktan korkuyor,uçurtmaları bile
yaşlı toprağın gençlik iksiri olmuşlar
bir kerede içiveriyor,rengi kara toprak,hepsini
ne kuş cıvıltıları
ne şen çocuk kahkahaları
çığlık sesleri yükseliyor göklere
utanç abideleri gibi...
dünyanın çivisi çıkmış
dönüyor son sürat,kıyamet gününe yetişmek istiyor sanki...
umut kaybedilmiş hazine,
umut,masallarda artık
ulaşılması zor düş....





seni hiç sevmedim 2016
tıpkı getirdiklerini sevmediğim gibi
benim aklımda,kalbim de götürdüklerinde kaldı
kaybettirdiklerinle hatırlayacağım seni hep...

















emine rezzan sipahi