Ben ki, senin yıllar boyu gölgen oldum
Geceleyin bile belirdim; göremedin
Gündüzlerinde yabancın oldum.
İnce naif sesini unutmadım duyduğumdan beri
Kulaklarım cennet musikisini dinledi durdu
Başa, bir daha ve bir daha başa aldım dinledim
Tüm bunlar olurken sana bir şey sezdirmedim.
Senin gözlerine bakmayı hayal ettim her gece
Ve her gece bir rüya sarıldı bana düşlerimden
Yaşadığımı söylerken bile ölümü hissediyorum
Seni bildiğimden beri ölmek istemiyorum.
Gururumu ayaklar altına alıyorum sevgilim
Yalvarıyorum; Gitme, n’olur gitme!
Her an haykırmak istiyorum sevgimi
Sakın beni yanında garip görme.
Hakikatler istersen, işte sana en hakiki bir his
Gidelim kalbimizi süpürüp bu şehirden
Sen, ben değil ikimizden ziyade biz
Gidelim; Ruhumuzu daha da köreltmeden.
Ben kalbimin himayesini emrine verdim
Emrin olur ise söküp atarım da
Ama beni öldürmek seni yaşatmaz, bil istiyorum
Çünkü sen hakikatte benim içimde yaşıyorsun
Benimle yürüyor, benimle yaşlanıyorsun.
Esenlikler senin içine olsun sevgilim
Mutluluklar yaşa, seninle yaşayayım
Ölmeye niyet edersen haberim olsun
Son cümlelerimi düşünebileyim
Haberim olsun ki; Seninle ölebileyim.
Gözlerimi kaparken son kez, seni görmeyi umuyorum
Annesine hasret bir çocuk gibi
Seni seviyorum