3
Yorum
7
Beğeni
5,0
Puan
793
Okunma
kolların ne kadar uzunmuş meğer senin
çok uzaklarda da olsan sarıp sarmalıyor’muşsun
üşüme’yişim ondanmış benim
şimdi,yağmurlar da benim için
karlar da yalnız benim için yağıyormuş gibi
güneşin gücü yetmiyor ısıtmaya buz tutmuş yüreğimi..
sırtını yasladığı duvarı yıkılmış sarmaşı’ğım ben
benim olduğunu sanıyordum parlak yaprakların
rengarenk çiçeklerin.
duvarlar da çiçek açarmış meğer,bilmiyormuşum...
emine rezzan sipahi
5.0
100% (6)
Cevap Yaz