BUĞULU CAMLARA YAZDIM ADINI-544
544- DEDE KASIM-

OLMAZ

Deli gönül ne yanarsın oda sen
Billah gayrı herkes sana yâr olmaz
Bi vefa nın, özü nedir, sözü ne
Bi vefa da, gayrı namus, ar olmaz.

Nazar eyle gör bu dünya nicedir
Kimi bezirgândır kimi hocadır
Serv ağacı her ağaçtan ucadır
Aslı yoktur budağında bâr olmaz

Dede KASIM


DEDE KASIM

Dede Hasım’ın 17. Yüzyıl sonları ile 18. Yüzyıl başlarında yaşadığı sanılmaktadır. Dikmetaş’lıdır. Azerbaycan ve Türk halk ozanları, o dönemde Dede Kasım’ı usta saymıştır. Yaşamı söylencelere konu olmuştur. Bir görüşe göre Dede Kasım, Tufarganlı Abbas, Kurbani ile Peri, Tahar-Mirze, Cihan ile Abdullah, Yaralı Masum, Aliyar, Mehdi Bey, Ali Kağan gibi türkülü hikayelerin tümünün düzenleyicisidir. Dede Kasım’ın bir deyişi şöyledir:
*
OLMAZ
Bu avaz niyedir, ey deli gönül
Sesin bundan fazla, daha gür olmaz
Her zaman canan ol, sevgiyle anıl
Başka güzelleri, gidip gör olmaz

Sevda üzre, kurulmuş bu, hayatı
Öğrenmek geçmişi, evveliyatı
Bilmemişsen, bir Mecnun’u, Ferhat’ı
Cahil olup, bir bilene, sor olmaz

Herkes gibi elbet, ben de severim
Sevdiğime, sahip çıkar, överim
Seveceksen, Kerem gibi, sev derim
Yoksa yürekteki, ateş kor olmaz

Tutulmuşsan ona, ver sende değer
Mutlulukta düstur, sadakat meğer
Yaratandan ötürü, aşıksan eğer
Gönül gözü, âmâ olmaz, kör olmaz

Her iki gönle de, mutluluk ekip
Sevdiğim diyerek, kenara çekip
Ellerinden tutup, gözüne bakıp
“Seviyorum “demek, sana zor olmaz

Göz bebeklerin de, görmüşsen ışık
Kol kola gezerken, oluyorsa şık
Hani sevdalanıp, olmuşsan aşık
Olmayacak şeyi, hayra yor olmaz

Coşan yürek, kapılır mı, yeise
Yâr kokusu yeter, ne gerek mise
Vuslat gerçekleşip, yâr olmuş ise
Lüzumsuz geride, artık dur olmaz

Sadık DAĞDEVİREN
Aşık LÜZUMSUZ