BUĞULU CAMLARA YAZDIM ADINI-541
541-Aşık Ali Rıza Ezgi

İçinde Kaldım

İki aşk gömleği birden giyilmez
Velakin birinin içinde kaldım
Yüzüme bakanlar içimi görmez
Bir ince derinin içinde kaldım

İnsana hoş gelir bülbülün sesi
Onu da söyletir gülün sevdası
Alan aldı satan sattı herkesi
Koskoca sürünün içinde kaldım

Ali Rıza derdin yazılması güç
Sevda çekmeyenin ezilmesi güç
Buna anlam verip çözülmesi güç
Bu aşkın sırrının içinde kaldım

Aşık Ali Rıza


AŞIK ALİ RIZA EZGİ


Aşık Ali Rıza Ezgi, Kars İli’ne bağlı Arpaçay İlçesi, Taşdere köyünde 1949 yılında dünyaya geldi. Aşık Ali Rıza olarak tanınan ve bilinen aşığın adı Ali Rıza Ezgi’dir. İlk okulu köyünde okuyan aşığımız küçük yaşlarda aşıkları dinleyerek büyüdü ve türküleri aşıklarla sevdi.
Henüz çocuk yaşlarda saz merakı sebebiyle saz öğrenmeye çalıştı. Askerlik çağına kadar köyünde kalan aşık, Askerlik görevinden sonra İzmir’e yerleşti. Bu arada Aşık İlhami’ye çırak oldu, aşıklık geleneğinin tüm kuralları öğrendi ve diğer aşıklarla , karşılaşma ve atışmalar yaptı.
Çeşitli aşıklar şölenlerine de katılan Aşık Ali Rıza Ezgi, Konya aşıklar bayramına hemen hemen her yıl katıldı ve her dalda çeşitli örnekler ortaya koydu. Şiirlerinin bazıları, çeşitli gazete ve dergilerde de yayımlandı.



İÇİNDE KALDIM

O güzel sözlerden damlıyordu bal
Sandım ki arının, içinde kaldım
Dediler ki bana, bu ne biçim hâl
Bir mahşer yerinin içinde kaldım

O elâ gözleri, nasıl da bakar
Sevdası da beni, kendine çeker
Hasreti üşütür, sevdası yakar
Yaş ile kurunun, içinde kaldım

Gökte turnalarla haber salarken
Sesiyle gönlümden, gamı silerken
Ilık ilık aşklar, gönle dolarken
Bir sevda nâr’ının, içinde kaldım

Papatya, gelincik, doldurmuş bağı
Yeşile boyamış, kos koca dağı
Şikar da bir figan, inletir göğü
Bülbülün zârının, içinde kaldım

Her seven gönülün, cananıdır yâr
Kışı gördük amma, gelmedi bahar
Ne vuslat göründü, nede umut var
Olmayan yarının, içinde kaldım

Dedi ki yürekten, çok sevdim seni
Niyetimi Mevlâ’m, biliyor hani
Bir ışık hüzmesi, kapladı beni
O aşkın nurunun içinde kaldım

Yazılmışsa eğer, nasip eder Hâk
Mevlâ’nın dediği, olur muhakkak
Lüzumsuz inerken, lapa lapa bak
Muhabbet karının, içinde kaldım

Sadık DAĞDEVİREN
Aşık LÜZUMSUZ


ŞİKAR: Yaban gülü