Daha dün hercai türküler büyüyordu dilinde, gün sayıyordu
Şimdi hasret nöbetlerinin Araf’ında bir baba...




Anadolu’nun bir kasabasında
Aralık ayazında aralandı mevsimler
Tükendi gözünün feri
Yıkıldı yüreğinin rahlesi
Tabureye tünemiş ihtiyar gözlerle baktı etrafa
İyotlu travmasına tutunarak
Yiğidinin resmini çizdi ufuklara
Ucuz soytarıların, küf kokusuyla dönen başını
İsimsiz bütün çiçeklerin cennet kokularını
doldurdu ciğerlerine...




Üstü açık üşümeler sardı yüreğini
Asil duruşunu bozmadı bile
Gözlerinin dağlarında uyandı bir eşkıyanın bakışı
Kahpelikle vurulmuş bir suretin ifşası
Lacivert giyinmiş gecede bir serçe kondu kırılmış dallarına
Ellerinde hüzün artığı bir kış
Sıkılgan yeminler dualarına karışıyordu
Demiri eritiyordu sabrı,
Daha yirmiydi yaşı...





Zemheriden buz tutmuş hasretinin en acısıydı
Hiç bir düşe denk gelmiyordu ki hayra yorsun
Doğmamış sabahlarının suskunluğunu
İpe sapa gelmez pazarlıksız ayrılıklarını
Terli yalnızlıklarını
Gün artıklarını
Yiğidinden kalanları
Ömrümün çekmecesinde nasıl saklardı....




Sabah ezanında,
Ülkemin omurgasına tutunmuştu acılar
Paramparça edilmiş ne düşler katledilmişti....




Ölümün bir nüshasına yaslandı yürekler
Mahmur gözlerinin kırsalında
Şah damarlarına kurdular otağı
Vatan coğrafyasında ağır telaşlı gitmeler
Yakışmadı kara yağız yiğitlere
Bir türkü molasında şimdi hiçlik
Avucunda alaturka bir kitabın bağımsızlık bildirileri
O yorgun ırmakta sular küs, itin avucunda ise puşt ayazı
Yırtık ömür notlarında kırık ezgileri ağlar ....





Kahırla kapanırken gecelere perdeler
Dinsin şu yüreğimin hıçkırığı
Ezbere biat eden rezil değil ki ruhum
Sadece içten içe yanan, fitilsiz bir kandil oluyor ömür....




Ayak ucuna bırakılmış sessizliğinde
Gözlerinin kapısına kurban oğul
Rüzgarları avuçlayan üzüm karası saçlar kan revan
Mevsim hazan oğul hazan
Hüsran kınaları yakmışlar ellerine melekler
Kokunla ağrıyan kalbim ne kederler ördü
Dilimin cebinde bir intihar zulası
Üstü başı kirli küfürlerim
Öte yakada bayrağıma küfreden kansızlar
Yetti artık her ağıt sonrası
Geriye kurşun ağırlığı hüznün
Kanadında baygın insanlık kaldı....


Şimdi,derin pusular düşer hayali varoş geceli ; yarınları meçhul kentlere oğul.....


Seni şimdiden ne çok özledim oğul,
ne çok özledim ...


peri feride ÖZBİLGE

20/12/2016