biliyormusun sevdiğim
rüzgarın esmez oldu artık buralara
kokunu getirmiyorlar
varlığının kıtlığını yaşıyorum adeta

genzime stokladığım
kokun tükenmek üzere
yokluğunda yanan gönül kuyularımı
nefesimle örttüm dün gece
tutabildiğim kadar tutacağım
alevler sarmadan gel
gönül coğrafyamız silinmesin

şimdi ben gün batımının
mehtabından kızılları topluyorum
gökten kayan her yıldızda dilek tutuyorum
kirpiklerimden yanaklarıma
düşen her katre isyan ediyor yokluğuna

ben seni beklerken heyecanla
ellerin avuçlarımdaymış gibi
sıkıyorum o anki heyecanla
sanki konuşuyorsun gibi karşımda

gecenin tülü düşüyor üzerime
güneşi saçlarından tutan
hüzün bulutları var tepemde
vay halime düşerlerse üzerime
senli düşlerim dağılırsa
nasıl teselli olurum yokluğunla

gel ellerin değsin ellerime gözlerin gözlerime
bıraksın bizi yalnızlıklarımız
zaten aşk kalbimizde tenimizde
Sabahat Çelik
16.12.2016

DOST KALEMDEN

SEN DE DÜŞLE BENİ

bilesin sevdiğim
eseceksem ben
gürleyeceksem fırtına gibi
üstü kalsın
bir imbad olmak isterim ruhunu okşayan

kokacaksam öpüşlerinde
ensemde hissederken dudaklarını
gül katresi gibi naif
soluğunda ferahlık
yandığında yüreğin
unutma ki serinliğinim

hangi coğrafyada farklıdır ki kızıl kuru
hüzne gark
düşe perde
geceleyin kayan yıldızlarda dileğimsin

hadi sus
sus ta dinle kalp atışlarımı
her buluşmamızda olduğu gibi
canhıraş ritmiyle anıyor seni

arala perdeyi kapatarak gözlerini
sen de düşle beni
farzet ki
yıldızlar topluyorum gökyüzünden
bukle, bukle saçlarına takmak için

teselli mi
takma
düş te olsa ben yanındayım
hadi kavra ellerimi
bakarak gözlerime
uçursun Fizan’a rüzgârlar bizi

Efkan ÖTGÜN Değerli hocam Efkan ÖTGÜN’E bu değerli dizeler için teşekkür ederim