Aşkının müptelası oldu bak yüreğim
Ayağımda kırılmış aynaların kesiği
Zihnimde binlerce soru işareti
Yüreğim yangın yeri

Kaygan bir zeminde patinaj yapıyorum
Dönme sırtını bana
Anlatamadıklarımı anlatmaya
Mektupların dili olmaya çalışıyorum sana

Yüreğimin tam ortasında
İçin için yanan sönmeyen bir közsün
Sol yanımdan saf düşlere dökülüyorum
Bir nefeslik mesafe olsun aramızda

Ellerimiz birleşip kenetlensin
Hasretinin özlemine bin parça bölünüyorum
Uzaktan biri çağırsa da
Gitme kal yanımda

Dalgalar sevdayı emzirirken gözbebeklerinde
Uyandır beni öperek
Asırlardır yattığım kış uykusundan
Sırlarla kaplı yüreğim
Kalem kırılmadan sorgulara açılmadan

Sensizlik koylarıma iniver sessizce
Dinle dalgaların sesini
Kıyıya her çarptığında beni hissedeceksin
Sen yönünü çevirme
Ölür içimdeki aşk titreyerek
Sevda köprüleri yıkılır sen gidersen
sura üflenerek ...




Refik
12 . 12 . 2016
İstanbul