Ayaklarım yorgun ellerim tutmaz,
Gövdenin tadı yok, baş’ın tadı yok,
Günahlarım beni rahat uyutmaz,
Yastığın tadı yok, taş’ın tadı yok.

Bulutlar isyanda şimşek çakmıyor,
Musluklar kapandı rahmet akmıyor,
Soğuk üşütmüyor sıcak yakmıyor,
Baharın tadı yok, kış’ın tadı yok.

Haklıyı haksızı kimse ayırmaz,
Menfaati yoksa insan kayırmaz,
Besmelesiz sofra karın doyurmaz,
Ekmeğin tadı yok, aş’ın tadı yok.

Herkes robot olmuş! beyni kurmalı,
Bu duruma nasıl çare bulmalı?
Sizin olsun yalan dünya’nın malı,
Paranın tadı yok, iş’in tadı yok.

Dertler kemer olmuş bel’e bağlanır,
Bülbül bir vefasız gül’e bağlanır,
Aylar günler geçer, yıla bağlanır,
Hayatın tadı yok, yaş’ın tadı yok.

Namus kanatlandı göklere uçtu,
İnsanlık öteki alem’e göçtü,
Kapılar kapalı el bana geçti,
Dübeş’in tadı yok, şeş’in tadı yok.

Yüreklerde sevgi barınmaz oldu,
Yıkasam, kırklasam arınmaz oldu,
Doğruluk gizlendi görünmez oldu,
Gündüzün tadı yok, loş’un tadı yok.

Döşeğim ateşten, yorganım yırtık,
Süresiz nöbette gözlerim artık,
Uykumu gasp eder meçhul yaratık,
Hayalin tadı yok, düş’ün tadı yok.

Yürek parça, parça dinmiyor sancı,
Hanlar harap oldu perişan hancı,
Bir oda da yaşar amma yabancı,
Evladın tadı yok, eş’in tadı yok.