Gönlümü verdim ben, nazlı güzele
Bundan gayrı benim, esirim dedi
Aylar, yıllar geçti, döndüm gazele
Üzülme; bu benim, kusurum dedi

Uykusuz kaç gece, şafak sökse de
O gözlerden, kanlı yaşlar, dökse de
Aslı’nın saçları, kerem yaksa da
Alev sarsa yanmaz, hasırım dedi

Yıllarca dizimi, dövdüm diyorsan
Ben seni her zaman, övdüm diyorsan
En saf duygularla, sevdim diyorsan
Kalkmaz üstündeki, tesirim dedi

Gün geceye dönüp, zaman durunca
Canan ayrılıktan, haber verince
Özlemler boy atıp, kalbe vurunca
Bir günüm, sanki bir, asırım dedi

Bilgim bana yeter, aklımı çelme
Yanan bağrım delik, bir de sen delme
Tanıyorsun beni, üstüme gelme
Yok sa; tüm kinimi, kusarım dedi

Niye ararsın ki, zurnada peşrev
Sardı her yanımı, hasret denen dev
Eğer seveceksen, beni böyle sev
Daha hiç konuşmam, susarım dedi

Lüzumsuz, sen onu, canan bilip de
Terk edipte gitti, yüze gülüp de
Başında dolanan, rüzgâr olup da
Bir gün, efil efil, eserim dedi

Sadık DAĞDEVİREN
Aşık LÜZUMSUZ