Niçin...
Boş ver dersin
Neden verdiğini bilimisin
Nasıl bir endişenin sahibisin
Çıkmaz sokaklara girmekten çekinirsin
Hicran rıhtımında bekleyen dert edinir, kederlenir
Kendi derdi olmaktan öte, başkaları için gayret gösterir
Ecri, inayeti, ihlası bilir, rahmet ve mağfiret sahibin nasıl bilmezden gelir
Aklı ve kalbi perdeleyen her emel, arzu, hırs, hınç, gaflet iblisin vesvesinden başka şey değildir

Vur...
Sahranın bağrına
Seni duymayan Kıt’alar uğruna
Ruhun, aklın, vicdanın, iraden saklı umudunla
Yap/yazdığın taktirin silinmeyen sahifelerinde
Her arzunun peşine düşme, bilgiye erişmeden tefekkür etme
Hissiyatına ve gönlüne güvenerek aklı, irfanı, idraki, hakikati öteleme
Hiç bir şartta aklı karartan düş ve düşüncelerin esiri olmayı kurtuluş zannetme

Can...
Çıkmayınca
Huy çıkmaz derler
Ve fakat düşünmeyi ötelerler
Huy, hilkat değildir, değişime tabiidir
Akıl, irade, vicdan sahibi bilgi, ve görgüsüne göre şahsiyettir
Pasif hale gelmiş her meziyet ve yeti zafiyettir, çaba kimden beklenmektedir
Kıyama kalk diyen emir kimden gelmiştir, aklı muhatap alan sahip niçin mühlet vermektedir

Mustafa Cilasun