Hani şu an bir çok insanımız kayan zaman içinde bir borcun içindedir.
Bu bir gariplik midir ? yiğitlik midir ? bilinmez.
Ama beynimde takılan bir düşüncedir;
Ne kadar umudun insanıyız.
Ne kadar yaşama kadar ısrarcıyız.
Elimizdekilerin kıymetini ne ölçüde biliyoruz.
Hiç sormayız bu tip soruları kendimize belki!
Öyleyse sorun bir defaya mahsus.
İçimizdeki o burukluğu ,
o kederi,
öfkeyi yada kendinize göre ezilmişlik sandığınız halinizden sonra...


Sizden daha kötüleri aklınıza getirin.
Bakın ki ; hiç de düşündüğünüz gibi değildir yaşam.
Hep size değil verilmeyenler,
sadece sizin istekleriniz değil hayattan geri çevrilen.
Ve belki sunduğunuz on istekten üçü beşi geri çevrilmiştir...


Hayatta bir kez olsun gülmeyenleri aklınıza getirin,
MUTLULUĞUN yolu bu.
Zaman ayaklarınızın altından kayarken,
dün akıttığınız yaşların gereksiz olduğunu,
aslında;
o acının hüznün ,asık suratlı ,kalıcı olmadığını görün,
görün ki;
yarınlarınızda oluşacak kederlerin acıların üzerine asılı kalmayın.
Kalmayın ki ; gereksiz hüzünlerde kederle ömrü heba etmeyiniz...


Alınacak o kadar tatlı güzel tatlar var ki dünyamızda.
Kaldı mı diyen çıkabilir...kaldı....
Bir yaprağın üstündeki çiğ tanesini hala görebiliyorsunuz değil mi ?...
Hala yeni hayatlar geliyor dünyaya...doğum ,ölüm ve yaşantı...
Hala eskisi kadar olmasa da;
bir bahar,
bir kış,
bir sonbahar
ve yaz var.
Eşiniz,dostunuz,sevgiliniz,arkadaşınız var size eşlik eden.
Ve belki de kaç şeyin sevdasını taşıdığınız yüreğiniz var,
Her ne kadar düzen bozulsada asla bozulmayacak duygularınız var.
Hala aŞık olabiliyorsanız,kızıyor,neşeleniyor,gülebiliyorsanız
ve kavga ediyorsanız
bu sizin hayata karşı tepkinizdir...

Yani yaşamak için ısrarınızdır,mücadelenizdir...
Yaşamak ve yaşatmak için.

Şimdi;
Sıcacık kahveden yükselen,
güzel kokular eşliğinde bir kahve tatın,
Afiyet olsun...


Yüreğim,Yüreklerde...


Yüreğimsin
Serap BOZKURT