griyi sallasam ellisi
geceyi sallasam bellisidir en incesinden düşlerim
kim demiş ki siyahın yüz tonu olmaz diye…




elbet
bir sevgili isterdim en kırmızısından
en beyazından da bir güvercin damlası
yüreklere asılı meydanlarda aşk bir devrim olsun
kurşun geçirmesin isterdim tüm sevişmeler




isterdim elbet
dünya hep deniz olsun
aynı dilden ağlayan tüm çocuklara rehber olsun erdemliğim
uçurtmalar kardeş
gök sırdaş olsun




varsın güç olsun yaşamak
güç olsun da göç olmasın isterdim uzaklara
bir türkü olup gümüşi saçlarından yutmak isterdim sazın
güle aşkı bülbüle de nağmeyi öğretecek değilim elbet
ama sil baştan edip ölmeyi “yaşamak bize hoş gelsin” demeyi çok isterdim



demem o ki
siyahın yüz tonuyla sürünürken yaşamak aynada
boş beşikte dünyayı sallıyorken tutulmayan sözler
hayatın omzuna son defa da olsa ağlamaklı baş koyup
insanlığı yalnız insandan duymak isterdim




ey insanlık
hala oradaysan
ses ver
nefes ver
titrek te olsa
ışık ver kandili sönmüş yarınlarımıza
.
.
.
.
.
.

“kime diyorum......kimse yok mu”









ilhanaşıcıaralıkikibinonaltı