Îman ile birlikte, amel, ilim yok ise
Ne yapsanız yapınız, gönül kabınız dolmaz.
İlmi artırmak için; okumak, gezmek gerek
Eğer bunu yapmazsan, âlimlik nasip olmaz.

Bu bahçenin gülleri, açsa da birer birer
Hiç kimseyi affetmez, fânileri bir gün yer, yer
Biri solsa diğeri, hemen devreye girer
Nesilden nesle geçer, ilmin gülleri solmaz.

Ehl-i küfür olanı, mümin kayırla anmaz
Şarap konan sırsız küp, yıkamakla arınmaz
İlmin olduğu yerde, hiçbir “terör” barınmaz
Kardeşlik, dostluk kokar, analar saçın yolmaz.

Darbeciler dışında, hiç fişleyen olmaz ki
Kem kişilerden başka, çim dişleyen olmaz ki
Güzel huylar hâkimse, suç işleyen olmaz ki
Topluma huzur gelir, fertler intikam almaz.

Bu dünyaya insanlar, bir daha gelmeyecek
Bizler kara bağlarken, düşmanlar gülmeyecek
Öldüren olmayınca, ölen de olmayacak
O zaman “hayat” başlar, terörden kimse ölmez…

03/12/’16
Hanifi KARA