RAHMETLİ BABAMIN BU GÜN 17,ci ÖLÜM YILDÖNÜMÜ ONA YAZDIM BU ŞİİRIMİ

Hayalin söndürmez gönül közünü
Yıllardır özlerim güzel yüzünü
Unutmadım yavrum diyen sözünü
Sensiz kızın artık gülmüyor babam.
.
Şu yüzüm gülse de gülmüyor özüm
Güzeli çirkini görmüyor gözüm
Babasızlığa yok meğer ki çözüm
Sensiz kızın artık gülmüyor babam.
.
Senin gibi kimse çekmedi nazım
Ne baharım kaldı nede bir yazım
Kuruyor dallarım artıyor sızım
Sensiz kızın artık gülmüyor babam.
.
Koruyup kollayan sendin meleğim
Yanımda olmandı sonsuz dileğim
Sen gidince çöktü gönül direğim
Sensiz kızın artık gülmüyor babam.
.
Bu dünyada kimse sonsuz olmuyor
Seneler geçse de yerin dolmuyor
Ağlıyor yüreğim huzur bulmuyor
Sensiz kızın artık gülmüyor babam.
.
Benim direğimdin sen köşe taşım
Sensiz zehir oldu ekmeğim aşım
On yedi yıl sensiz dinmez göz yaşım
Sensiz kızın artık gülmüyor babam.
GÜLŞEN ÖZTÜRK