Ne bahar yaşadın, ne güzel bir yaz
Ne bahtsız güzelsin, sen Kara Gülüm
Sanadır hep duam, sanadır niyaz
Bil ki çok özelsin, sen diyor yolum
Ne kadar güzelsin, sen Kara Gülüm

Kader çizgisini, sevginle kaydır
Yaşama bir tutun, her şey kolaydır
İstiyorsan bana, günleri saydır
Nağmesin, gazelsin, sen diyor dilim
Ne kadar güzelsin, sen Kara Gülüm

Bazen de sevilen gelmez diyorlar
Kimine de kader, gülmez diyorlar
Güzelin isteği, olmaz diyorlar
Daldaki hazalsın, sen diyor kilim
Ne kadar güzelsin, sen Kara Gülüm

Tükenmez acılar, yürekte ağrı
Hedefe varmıyor, yapılan çağrı
Kararan sevdalar, delerken bağrı
Yürekte izelsin, sen diyor çölüm
Ne kadar güzelsin, sen Kara Gülüm

Her sabah şebnemler, düşer dalına
Nasıl sarılmışsın, aşkın şalına
Ben zaten tutkunum, gülün alına
Ebet ve ezelsin, sen diyor ölüm
Ne kadar güzelsin sen Kara Gülüm

Baht kara, bir tanem, rengi veren, o
Saati hüzüne, her gün, kuran, o
Sevdanın okuyla, kalpten vuran, o
Hislisin, sezalsın, sen diyor yelim
Ne kadar güzelsin sen Kara Gülüm

Eski günlerine, bir çalım at geç
İstersen dokunma, değme teğet geç
Alan olmaz amma yine de sat geç
Şu şansın düzelsin, sen diyor solum
Ne kadar güzelsin sen Kara Gülüm

Sadık DAĞDEVİREN
Aşık LÜZUMSUZ

ETEK YAZILARI

HAZAL: Kuruyan dökülen ağaç yaprağı
EBET: Sonu olmayan, gelecek zaman, sonsuzluk
EZEL: Öncesiz, başlangıçsız
İZEL: İz bırakan, maharetli el
ŞEBNEM: Çiğ damlası
SEZAL: Sezgili kimse