Yıl 1960’lı yılların sonu. Yine bir hafta sonu ve biz yine arkadaşlarla müdavimi olduğumuz ÜÇ NAL meyhanesindeyiz. Masamızda, şiirler, fasıllar, şarkılar gırla gidiyor. Birden gözüm meyhanenin bir köşesinde içkisini yudumlayan ve simdiye kadar hiç görmediğim birine takıldı. Ağlıyordu. Sözde etrafına göstermeden de gözlerini siliyordu. Artık gözlerimi ondan alamaz olmuştum. Biz gülüyorduk, o ağlıyordu. Karar verdim onu da aramıza alacaktık. Masasına seğirttim ve aramıza katılmasını istedim. Çok nâzik bir şekilde teklifimi reddetti. Gece bizim şirlerimiz ve şarkılarımızla sürüp gitti. O yabanci gencin de gözyaşlarıyla. Eve geldim. Daha soyunmadan bu şiiri kaleme aldım. Onu da bir daha görmedim. Görseydim bu şiirimi kendisine verecektim. Pek ümitim yok amma inşaallah şimdi okuyordur kendisine ithaf ettiğim bu şiiri.