anlamını yitirmiş ölü ağaç kabuğu
sükut altın ayarı söz gizlenir gümüşte
duvarı sağır eden insanlardan duyduğu
ben senin baban, ata dedikleri şey işte


özgüven sahibinin hayal kırığı olmaz
düşle yatıp kalkanın inan çilesi dolmaz
şükür nedir bilmezsen dünyada yüzün gülmez
mutluluk yavaş gelir tez davranır gidişte

doğruluk dedikleri sahipsiz, garip, mahzun
çalıp çırpmakta mahir haksızın kolu uzun
ne demişti eskiler cücük sayılır güzün
dualara belesen hayır olmaz şer işte

yok sayılan bu yoksul kendini hatırlattı
öbek öbek derdini bir bir içine attı
yavanı katık edip kuru ekmeğe kattı
yokuşta sırtımdasın tek başına inişte


nasihatten nasiplen boş kalmasın avucun
eğriden doğru çıkmaz boşa tüketme gücün
kurtoğlu toprak olur mermerde yazar acın
Allah’ı rehber edin başladığın her işte

Arap Kurt