susamaksa susuyorum sana
gör işte çöllerdeyim sanki
yaşamak değil bu
ne olur bırakma ellerimi
acıyarakta bakma bana
dağlar bu yüreğimi
dokunmaksa aşk sadece
bekleme sevgilim dokunamam ben sana
korkarım kırılırsın diye
ben aşkımı nasıl uzaktan yaşıyorsam
uzak olduğun kadar yakınsın bana
ne mesafeler bölüyor sevgimi
ne ayrılıklar uzaklaştırıyor seni
suçlu aramak mı
yapma sevgilim ben suçlu aramıyorum ki
geceler boyu yürüyorum
sana yakınlaşayım diye
ne yolların bitmezliği koyuyor bana
nede o yolların sonu geldiğinde
sana yine ulaşamamış olmak
elim boş döneceğimi bile bile
hep aynı hevesle yürüyorum o bitmez yolları
vaz geçmekmi
işte onu hiç isteme sevgilim
ne sevgisinin ağırlığından yorgun düşmüş
sol yanım kabul eder bunu
nede ellerinin sıcaklığını özleyen ellerim
nede dizlerinde uyuduğum
geceler kabul eder bunu
nede geceler boyu üzerinde uyuduğun sinem...




Refik
25 . 11 . 2016
İstanbul