7
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1270
Okunma
sen,
solan heveslerinle başbaşa,
gökyüzü yalnız, deniz fena
bir gecede hesaplaştın.
ellerin uslu,
gözlerin pusluydu.
sen hiç sevmedin,
hiç üşüyüp yorganına sarılmadın
sesin buraların kışı kadar soğuk
gözlerin kıpkırmızıydı
önce rüya sandın yaşadığını
sonra, belki anladın...
"biz" demiştik!
"biz;sen su, ben balık!"
balığı sudan etmesin Halık!...
sen mi kurudun,
balık mı zıpladı karaya!...
ne merhemler basıldı sonra yaraya...
sen şiirler yazmaya başladın
etkisi geçince ateşin,
ben zaten yazıyordum...
anladık ki;
bir adam etmez toplasan ikimizi!
ben deliyim az buçuk
sen tam bir çocuk!
neymiş?!
istanbul’un gözleri yeşilmiş efendim!
büyük anne rahmetli,
olsaydı şöyle derdi;
"peeeh..."
Şiirin sahibi
Cevap Yaz