3
Yorum
6
Beğeni
0,0
Puan
1238
Okunma
Ben seni görüyorum.
Uçsuz bucaksız alemin içinde,
kanat çırpan ruhumla.
Anlatamıyorum.
Ne yazdıklarım ne türkülerim,
nede dualarımla.
Yüreğimdesin.
Olsun yaradanım.
Sen biliyorsun ya,
o bilmezse bilmesin.
Yok saati dakikası saniyesi.
Bak,
yine şiirlerimdesin.
Bir bakış !
’Ol deyince olan’ dan,
bir dokunuş.
Gittim aniden kendimden.
AŞK’ın engin ülkesine.
Büyüdü içimde ekinler,
gözyaşlarımla.
Suyu ateş gibi olsada,
yeşerdi tohumlar..
Sonra kışı gördüm.
Soğudu bu şehir,
bu oda.
Yıllardır yüreğime sarıldım.
Bekledim üşüdüm.
Bu gün birden geldi kalbime.
En çok neyi sevdiğim.
Sonra güldüm ağlamaklı,
yine kendime.
Ben;
’Senin gözlerinin şairesiydim’
...
Nigâr GÜLER.
14/11/2016
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz