Seni anlatmak için
Bayram yerlerinde
Alanlarda, meydanlarda
Nutuk atanlar oldu
Hamaset yapanlar oldu
Halkının neferi olan seni
Halkın yüreğinden söküp almak için
Bir yerlerini yırtanlar oldu
Oysa sen!
Halkın yüreğinden yüce makam istemezdin
Hırsız, arsız, umarsız ele ele
Halkın kafasını karıştırıp
Yüreğini kirlettiler
Halk kulağının üstüne yatar oldu
Bu günler
O günlerden beter oldu

Senden sonra
Her kes okusun yazsın
Karanlıklar aydınlansın
Atatürk sevgisi
Cumhuriyet bilinci
Demokrasinin erdemleri
Ülkenin dağlarını, ovalarını doldursun diye
Millet olmanın kıvancını her fert yaşasın diye
Cehaletin beli kırılsın diye
Var ettiğin Köy Enstitülerini
Kurucusu olduğun parti
Önce adını değiştirdi
Sonra içini boşaltı, altını oydu
Cumhuriyetin ışığı söndü
O zaman okuryazar yoktu
Şimdi okuryazar olmayan yok ya
Cehalet kılık değiştirdi kitaplara girdi
Dört bir yanda okuryazar yobaz, biter doldu
Bu günler
O günlerden beter oldu

O günler
Toz toprak, yanmış, yıkılmış bir ülke
On beş milyon savaş yorgunu
Yalın ayak başı dik
Yüreği umut yüklü
Bir avuç insan
Tüfekleri duvara asıp
Çapalara sarıldılar
Kağnı gıcırtısı, araba şınası,
Atların nal sesleri, kırbaç şaklaması
Yanık türküler ovaları sardı
Barışın meyvelerini topladılar
Bozkırlar yeşile boyandı

Bu gün
Şarkılar susmuş
Türküler mahzun
Uçuk hayaller uğruna
Savaş tamtamları çalınıyor
Sınırdan, sınır ötesinden
Kâğıtlar geliyor
Anaların serçe yüreği sıkışmış
Her ilden
İnce ve derinden
Ağıtlar geliyor
Halk, olup bitenleri içine atar oldu
Bu günler
O günlerden beter oldu

O günler
Karlı dağlar düz ovayla barıştı
İnsanlar insanlarla
Ele ele kol kola
Enkazlar kaldırılıyor
Kerpiçler dökülüyor yeniden
Kerpiç damlar yükseliyor bozkırda
Evler, tezekle, odunla
Onla bunla
İlle de sevgiyle, umutla ısınıyor

Ve Ankara
Ankara’da Atatürk
Lambanın titreyen sarı ışığında
Gece planlar yaparak
Gündüz temeller atarak
Yükselen fabrika duvarlarına
Tüten bacalara bakarak
Diline düşüveren “Vardar Ovası” ezgisiyle dinlenmekte
“İzmir Dağlarında Çiçekler açar” ritmiyle çalışmakta
Çimentodan demire
Şekerden kumaşa
Silahtan, uçağa,
Tütünden tersaneye
Ömrünün son on beş yılında
Elliye yakın sanayi kuruluşu bırakarak
Çağdaşlaşma yolunda
Kurtuluş meşalesini yakarak
Gitti…

Senden sonra
Miras yedi siyasiler
Özelleştirme cilasıyla cilalayıp
Bu kuruluşları arsa fiyatına sattılar
Atatürk’ün eserleri heder oldu
Çiftçiyi tarladan soğuttular
Türkiye Brezilyadan fasulye
Kolombiyadan Saman ithal eder oldu
İşsizlik en büyük felaket
İşsizler, iş arayanlar katar oldu
İş bulma umuduyla
Kapı kapı dolaşıp
Kapılarda yatar oldu
Bu günler
O günlerden beter oldu

Tahir EKER