Seni anlatan şiirlerim var benim
Noktası konulmamış
Gülüşünden öpemediğim zamanlara dair
Özlem dolu duygularım birikir
Hüzünleri sığdıramadığım mektupların içinde

Seni satırlara sığdırmak ne zormuş
Sığmazsın kelimelere
Parantez açarım her gidişinde
Aşk alevlenir kan kırmızısı renginde
Gecenin karanlığı çöker sensizliğime
Günahlar birikir gizemlerde
Sayfalar beyazlara bürünür
Kalem sabırsızlanır seni yazmak için

Sustukça sıra bende biliyorum
İçimde birikiyor sana anlatamadıklarım
Artık ne yazar kalemim
Ne söyler dilim bilmiyorum
Nedir bu çektiklerim
Hergün aşk acısı çektiğim yetmedi mi

Unutma
Sevdiğin kadardır ömrün
Gülebildiğin kadar mutlusundur
Hüzünleri boğsan yok etsen de
Hayat bir oyun sahnesi değil mi
Bil ki ağlattığın kadar güleceksin

Sakın bitti sanma herşeyi
Ne ekersen onu biçeceksin
Sevdiğin kadar sevileceksin
Bilmez misin
Ay ışığında saklıdır sevgiliye duyulan hasret

Öyle çok seviyorum ki seni
Ellerine dokunamasa da ellerim
Yüreğine konmak istiyorum bir kelebek gibi
Günü birlik yalan sevdalara inat
Ölümsüz bir aşkla seviyorum seni

Yanaklarına sızmasın mutluluk gözyaşları
Ağlamanı istemiyorum
Sen duymasan da hissediyorsun söylemek istediklerimi
Dilim parçalanarak söylüyorum kelimeleri
Yine de anlatamıyorum
Seni ne kadar çok sevdiğimi ...




Refik
14 . 11 . 2016
İstanbul