3
Yorum
5
Beğeni
5,0
Puan
508
Okunma
hayata en son gülümsediğim de
mevsimler bahara dönüyordu
ağaçlar sıkılıp kahvelerinden
beyazlarını giymeye hazırlanıyordu
yağmurlar buğday ekiyordu tarlalara
leylekler yuva yapma telaşında
gelinciklerin kırmızısı solmamıştı henüz
papatyalar serpilmişti toprağa
baharın geldiğini sanıp
hayata dört elle sarılmaya hazırlanıyordum ki bende
bahar benim baharım değilmiş meğer
kış başladı bir kaç gün sonra zaten
kar yağdı saçlarıma
mevsimini şaşırmış kar taneleri
kapattı bahara çıkan yollarımı
baka kaldım gidenlerimin arkasından.....
emine rezzan sipahi
5.0
100% (4)
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz